Niespełniona obietnica - Morque

    Teraz, gdy siedzę, przy kolejnym ognisku zastanawiam się nad początkiem swojej opowieści. Mielę językiem w prawo i lewo,  aby zaspokoić  oczekiwania słuchaczy. Wieczór był dość parny, powietrze stało w miejscu, gdy przypadkiem znalazłam ich obóz; zwabiona zapachem pieczonego mięsiwa, przyśpieszyłam kroku. Głodny człowiek się nie zastanawia, nie rachuje. Jak to w takich wypadkach losu bywa, oni potrzebowali tylko ochrony przed tymi nielicznymi stworzeniami nocy, które nie dają za wygraną. A więc zgodni i zadowoleni z wymiany waluty na usługę, zasiedliśmy wspólnie spożyć strawę; spodziewali się, że zabawię ich opowieścią. Czekali, a ciekawość w ich oczach raziła jak światło poranka. Dwoje staruszków z bruzdami wyrytymi na twarzy oczekujących, aż odgonię ich nocne obawy. Ponoć jak się spotyka nieznajomego można usłyszeć historię, która zmienia życie i spojrzenie na rzeczywistość. Tak powtarzali, aby zachęcić mnie do zwierzeń.                                                               
    W moim przypadku było inaczej. Nie było w tym, ani żadnego  proroctwa, które pchało naprzód. Nie było też klątwy przed, którą trzeba było uciekać; pogoni za nieznanym. Bo nie było niczego co można nazwać szczególnie interesującym. Bo smutne historie nie są ciekawe i nie nadają się do opowiadań o mężnych rycerzach. Dlatego tą część pominę. Ale żeby uniknąć zbędnych pytań należy dobrze to zaplanować, aby uniknąć głodu wiedzy. Ważna jest atmosfera, wyraz twarzy, odcień głosu. Najmniejszy szczegół może nas zdradzić. Zamydlę im oczy, bo prawda zawsze czai się, gdzieś pomiędzy jawą, a snem.
     Opowieść zaczęła się od obietnicy. A dane słowa to rzecz święta. Tak mawia kodeks oraz honor rycerski, nie można odejść, ani odwrócić się plecami. Pierwszą misją, której podjęłam się dobrowolnie, było odnalezienie owej tajemniczej "Enigmy", o której nie posiadamy żadnych danych do tej pory. Ówczesna Rada Varanas powierzyła to zadanie licząc na rezultaty. Ta część, która liczyła na zyski i władzę, podbijała ofertę dodatkowymi środkami. Złapana jak mucha na lep pięknych słówek, wyruszyłam wykonać zadanie. I spotkałam się po raz pierwszy z porażką.  Rycerz musi też nauczyć się brać nogi za pas, jeśli mierzy ponad swoje siły.
    Widziałam ich zdziwione miny, nadal głodne. Ciekawość nie ma końca.  Myślę, że dodam im parę wyjaśniających szczegółów dotyczących Zurhidonu, noc jeszcze młoda. Z czasem znudzą im się pytania.
    Odkąd pamiętam jestem w drodze już chyba za długo i wiele takich bajek zrodziła moja wyobraźnia. Jestem już zmęczona. Przybrałam to imię, ponieważ dalekie od rozszyfrowania mojej prawdziwej osobowości. Zdradzę tylko tyle, że kiedyś, oddałam serce sprawie, za którą warto było umrzeć. Jeśli posiada się jakieś ideały to można rozpoznać tą jedną misję, która zapiera dech w piersiach i nie pozwala normalnie oddychać.Niestety komplikacje i konsekwencje jej niewykonania prowadziły do ucieczki. Teraz próbuję znów oczyścić swoją zardzewiałą i zabłoconą zbroję. Nadać sobie rys szlachetności i odwagę jakiej mi zabrakło, kiedy byłam potrzebna.
Bo nie każda historia ma swój schemat. A to dopiero początek.